آپارتمان چیست؟

از نظر مجله تخصصی املاک اسپیس آپارتمان در ایران یک اتاق یا مجموعه ای از اتاق هایی است که به عنوان یک فضای زندگی مستقل (یا محل سکونت) طراحی شده است. اصطلاح واحد اغلب برای اشاره به آپارتمان استفاده می شود، که معمولاً تنها بخشی از یک ساختمان است که چندین خانوار را در خود جای می دهد.

اجاره آپارتمان در ایران به معنای وارد شدن به یک توافق قانونی با صاحبخانه (صاحب ملک) برای سکونت در آن فضا با هزینه ای توافقی است. این هزینه که معمولا به صورت ماهانه پرداخت می شود را اجاره می گویند. مستاجری که آپارتمان را اشغال می کند مستاجر نیز شناخته می شود.

اجاره یک آپارتمان

در اصل اجاره نوعی استقراض است. همانطور که یک ویدیو را از فروشگاه ویدیویی به قصد تماشای آن و پس دادن آن اجاره می کنید، آپارتمانی را با این درک که مدتی در آنجا زندگی خواهید کرد و در نهایت ملک را به صاحبش برگردانید اجاره می کنید.

شما یک ویدیو اجاره می کنید تا بتوانید بدون خرید آن فیلم را تماشا کنید. شما یک آپارتمان اجاره می کنید تا بتوانید در یک مکان خاص زندگی کنید بدون اینکه مسئولیت های قانونی و مالی مالکیت آن را بر عهده بگیرید.

قرارداد حقوقی بین موجر و مستاجر

قرارداد حقوقی بین موجر و مستاجر توسط قراردادی به نام اجاره ارائه می شود. تمام شرایط قانونی قرارداد اجاره در اجاره نامه آمده است، بنابراین مهم است که آن را با دقت بخوانید و بفهمید که از شما چه انتظاری دارد و چه انتظاراتی ممکن است از صاحبخانه داشته باشید. همچنین باید یک نسخه از اجاره نامه را برای سوابق خود نگه دارید تا در صورت نیاز به آن مراجعه کنید.

اجاره یک آپارتمان یک سرمایه گذاری نیست

اجاره یک آپارتمان در تهران یک سرمایه گذاری نیست که در طول زمان ارزش بیشتری پیدا کند، همانطور که صاحب خانه می شود. اجاره ای که می پردازید صرفاً بهای داشتن سقف بالای سر شماست.

با این حال، اجاره مزایایی دارد، مانند آزادی برای جابه‌جایی راحت‌تر و سهولت دانستن اینکه شخص دیگری مسئول تعمیرات، مالیات بر دارایی و سایر دردسرها و هزینه‌های احتمالی است.

مفهوم اصطلاح آپارتمان

آپارتمان یک اصطلاح آمریکایی است که در اواخر قرن نوزدهم در ارتباط با روند نوظهور مسکن شهری در شهر نیویورک مورد استفاده قرار گرفت.

زندگی به سبک آپارتمانی، با چند خانوار در یک ساختمان، دهه‌ها قبل با ظهور انقلاب صنعتی (تغییر سریع و عمده در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم از اقتصاد مبتنی بر کار یدی به یک اقتصاد در اروپا رایج شده بود. تحت سلطه صنعت و ساخت ماشین آلات است)، اما در اروپا از یک آپارتمان بیشتر به عنوان یک آپارتمان یاد می شود و هنوز هم می شود.

این روند در ایالات متحده کندتر بود ، جایی که خانه های چند واحدی تصویر منفی خانه ها را به همراه داشت: ساختمان های شلوغ و اغلب محقر که توسط مهاجران و طبقات کارگر اشغال شده بودند.

با این حال، پس از جنگ داخلی (1861-1865)، از آنجایی که املاک و مستغلات شهری به طور فزاینده ای کمیاب و گران شد، سازندگان شروع به تبلیغ آپارتمان نشینی به عنوان گزینه ای مناسب، مقرون به صرفه و حتی مد روز برای طبقات متوسط ​​و بالا کردند.

ساختمان‌های آپارتمانی جدید با الگوبرداری از ساختمان‌های پاریس ساخته شده‌اند و واحدها به‌عنوان «آپارتمان فرانسوی» تبلیغ می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که با اجاره‌نشینی اشتباه گرفته نمی‌شوند.

آپارتمان های استیوسانت در خیابان هجدهم شرقی در منهتن که توسط معمار آمریکایی تحصیل کرده در پاریس، ریچارد موریس هانت (1828-1895) طراحی شده و توسط رادرفورد استیوزنت (1842-نامعلوم) در سال 1869 ساخته شد، اولین ساختمان آپارتمانی بود که مطابق با این مفهوم جدید طراحی شد. .

در طی 10 سال ساخت و ساز ساختمان های آپارتمانی در نیویورک و جاهای دیگر رونق گرفت. در دهه 1900، بیش از 75 درصد از ساکنان شهرهای آمریکا در آپارتمان زندگی می کردند.

راه های پیدا کردن آپارتمان جهت سکونت

راه های مختلفی برای یافتن آپارتمان وجود دارد. ابتدا، از اطراف بپرسید: دوستان، همکاران و سایر مخاطبین محلی ممکن است کسی را بشناسند که از یک مکان عالی که هنوز در بازار عرضه نشده است نقل مکان می کند.

علاوه بر استفاده از روش دهان به دهان، بسیاری از افراد با مطالعه آگهی های طبقه بندی شده (تبلیغات در بخش طبقه بندی شده روزنامه) به دنبال آپارتمان می گردند. در شهرهایی که یافتن آپارتمان به سختی انجام می شود، ممکن است پرداخت هزینه کمک به خدمات آپارتمان یابی ارزشمند باشد.

این ممکن است به معنای خرید یک اشتراک 50 دلاری در پایگاه داده ای باشد که حاوی لیست هایی است که در دسترس عموم نیست، یا ممکن است به معنای استخدام نماینده خصوصی خود باشد که هزینه آن به اندازه اجاره یک ماه است.